o kampusach i kampusikach

Jeżeli ktokolwiek kiedykolwiek nazwie Uniwersytet ekonomiczny we Wrocławiu kampusem, przysięgam, że ze śmiechu spadnę z krzesła. Mając porównanie z moją obecną uczelnią, nasza cudowna alma mater to najwyżej jakiś mikro-kampusik. Kampusiątko.
Universitat Autonoma de Barcelona to miasteczko. Prawie jak...Strzelin! ;) (Tatar high five!). Ma własne sklepy, fryzjera, restauracje, osiedle mieszkalne i bezpłatną linię autobusów, która wozi studentow od jednego budynku do drugiego. Podroz z jednego konca uczelni na drugi zajmuje mniej wiecej tyle co przemieszczenie się z KOZ na maja. Bez kitu! Czuje się tu strasznie malutka...
Dzisiaj po raz pierwszy byłyśmy na zajęciach. Dostałyśmy szitowy czerwony plecaczek erazmusa, zieloną teczkę, mnóstwo gadżetow, książeczek i innych świstków - por supuesto wszystko po katalońsku... Wśród erazmusów krąża złowieszcze plotki, że aż 70% przedmiotów na UAB jest w tym języku...Ale jak na razie całe szczęście trafiłam tylko na castellano. Pan od handlu międzynarodowego mówił wprawdzie z jakimś francuskim akcentem, ale było miło;) Przez pierwszą godzinę z wielkim poświęceniem tłumaczył co to jest koszt alternatywny, pytając co chwilę czy entendemos. Przez drugą godzinę wyjaśniał teorię Ricardo na przykładzie Picassa i Degasa którzy malują obrazy i koszą trawniki...
Jarek B. zdecydowanie powinien brać z niego przykład!

Tyle o kampusach.
Wieczorem, dla równowangi, idziemy, z poznanymi Polakami erazmusami, na polisz najt do Czarnej Owcy - sympatycznej, erazmusowo-studenckiej mordowni w centrum BCN.
Bez kitu, Salud!