Piknik. Bez wiszącej skały.

Nie tak dawno temu, pewnego słonecznego barcelońskiego dnia Kacher wpadł na genialny pomysł. „Dziewczyny , idziemy na piknik!” . Prawdziwy piknik! Z kocykiem, jedzeniem, piciem… Pomyślałam, że o w mordę, ale ostatni raz na prawdziwym pikniku byłam w 3 klasie podstawówki. Albo 4. Dokładnie nie pamiętam… Pamiętam tylko że ktoś bez pytania wciął wszystkie moje kanapki. Przez to do tej pory miałam chyba jakąs piknikową traumę...
No ale piknik w Barcelonie to zupełnie inna sprawa. Zwłaszcza jeśli ma się odbyć w parku Guell – najpiękniejszym, najbardziej czadowym i kolorowym parku planety! Guell to miejsce w 100% zaprojektowane przez Gaudiego. A ponieważ Gaudi dużo ćpał i ogólnie miał trochę zryty beret miejsce jest nieźle pokręcone: krzywe korytarze, jaszczury, kaktusy , zakręcone palmy, gąszcze kolumn... No i ta najdłuższa ławka świata. Przy której zrobiłyśmy najdłuższą sesję zdjęciową świata ;) Z dziubkiem, bez dziubka, z profilu, z góry , z dołu. Żeby już nikt mi nie powiedział, że nie mam żadnych zdjęć z Barcelony!





Na nasze piknikowe miejsce wybrałyśmy ustronne dwa metry kwadratowe na trawce tuż przy widokowym punkcie. Wyłożyłyśmy nasze turbo kolorowe owoce (zakupione na najbardziej kolorowym targu owocowym świata) i rozpoczęłyśmy piknikowy czil. Sieeeelanka. Stwierdziłyśmy, że Manet powinien namalować nową wersję „Śniadania na trawie”. „Śniadanie w parku Guell”. Albo jeszcze lepiej: „Turbo śniadanie u Gaudiego” ( „turbo” to, dzięki Ani, ostatnio mój ulubione słowo)



Kończąc owocowo don simonowy piknik stwierdziłyśmy, że wypadałoby trochę pozwiedzać. A ponieważ po Don Simonie chce się szczyty zdobywać, od razu nabrałyśmy ochoty na wspinanie się na najwyższe parkowe punkty widokowe… Było ciężko, ale, jak to mawiał Steven, there’s no gain without pain czy cos takiego.Nie żałuję.




Pikniki to naprawdę fajna sprawa. Myślę, że kwestię kanapek powinnam puścić w niepamięć i zdecydowanie częściej organizować takie wypady. W przyszłym tygodniu mamy w planach napaść na park Ciutadela. Nie ma wiszącej skały, nie ma nic Gaudiego ale podobno jest tam jakiś fajny mamut. No i palma. A palma to przecież podstawa…